Ενα ζεστό καλοκαιρινό απόγευμα του 2001 (το ημερολόγιο έγραφε 9 Ιουλίου) το όραμα που έγινε εφιάλτης παρουσίαζε στην πρώτη προπόνηση της αγωνιστικής περιόδου τον παίκτη που υπολόγιζε να διαδεχθεί επάξια το κενό που άφηνε στην ομάδα η αποχώρηση του Μιχάλη Κωνσταντίνου.
Ούτε ο αντικαταστάτης του Κύπριου, Κωνσταντίνος Κορμαρής, κατάφερε να κάνει τους οπαδούς μας να ξεχάσουν σύντομα τον Μιχαλάκη ούτε ο Κωνσταντίνου κατάφερε στον Παναθηναϊκό να δικαιολογήσει το βαρύ τίτλο που τον ακολουθούσε για πολύ καιρό (Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΙΣ ΓΡΙΑΣ):
Αυτόν της ακριβότερης μεταγραφής στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Περίπου επτά χρόνια μετά ήρθε η ώρα της επιστροφής. Ο 30χρονος επιθετικός ομολόγησε στον Αντώνη Ρέμο πως είναι χαρούμενος που ετοιμάζεται να επιστρέψει στην ομάδα της καρδιάς του.
Η πιο παραγωγική χρονιά για τον Κωνσταντίνου με τη φανέλα του Παναθηναϊκού ήταν αυτή της περιόδου 2004-05 (πέτυχε 15 γκολ), δεν κατάφερε όμως να φτάσει ούτε στον Ολυμπιακό, όπου αγωνιζόταν από το 2005 μέχρι και πέρυσι, το ρεκόρ των 22 γκολ που είχε πετύχει με τον Ηρακλή τη σεζόν 1999-2000 (Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΙΣ ΓΡΙΑΣ).
Το πρέσινγκ της Ανόρθωσης
Μπορεί ο Αντώνης Ρέμος να είχε ως ένα μεγάλο βαθμό εξασφαλίσει το προφορικό «ναι» του Μιχάλη Κωνσταντίνου εδώ και λίγες ημέρες, ωστόσο γνώριζε ότι το πρέσινγκ, που του ασκούσε η ομάδα της πατρίδας του, η Ανόρθωση, ήταν ασφυκτικό. Πληροφορίες αναφέρουν ότι το βράδυ της Τετάρτης, μετά την πρόκριση της κυπριακής ομάδας επί του Ολυμπιακού στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, του πρόσφεραν 600.000 ευρώ (μαζί με τα μπόνους οι αποδοχές του έφταναν στις 800.000 ευρώ) για ένα χρόνο. Τελικά αυτό που μέτρησε δεν ήταν τα χρήματα, αλλά η επιθυμία του να μείνει στο ελληνικό πρωτάθλημα και να συνεργαστεί με μια ομαδά 'οπως ο ΗΡΑΚΛΗΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου